Bir sanatçı için sanatı, hayatının bütünüdür. Benim için bu olgu; Metropollerde oluşan karmaşa, kaos ve bunları besleyen kültürel çatışmalara karşı koyuş ve onları tamamen bir silüet olarak algılamamla oluşmaktadır. Genç bir sanatçı olarak tüm bu negatif olaylara karşı sanatım; Kendi yaratım olan “ütopik dünyadır”. Yanlış kentleşme, hayatımızdaki adaletsizlikler, çirkinlikler ve diğer yandaki tüm iyi olgular bizi tam bir ikileme sokuyor. Yaşadığımız yerde görmemiz gereken ve gerekmeyenler?

15.yy Rönesans’ının sağlam temelleri üzerine oturttuğum sanat görüşüm, Soyut sanatın başlatıcısı olan Cézanne ve Kandinsky’nin boyama biçimleri, kompozisyon anlayışları ve renk kullanımlarından referans alarak oluşturulmuştur. Yarattığım görsellerde özellikle oluşturmak istediğim güçlü bir mekan olgusudur. Yaratım olan mekanlarda kullandığım peyzaj kesitleri ve mimari çizimler hem kontrast yaratmakta hem de izleyiciye düşünsel boyutlarda bir motivasyon sağlamak amacındadır. Doğadan aldığım tanımlayıcı kesitler ile kullandığım mimari çizimler doğal olanı ve yapay olanı bir arada sunarak kentleşmenin bu günkü boyutunu izleyiciye sunmak amacındadır. Mekanikliğin esiri olan, tek düze yapıların içinde sıkışan doğa, resimlerimde açıkça değinmek istediğim konudur. Oluşturduğum mekanlar kavramsal derinlik sağlamak açısından biçim olarak soyuta yakın olmak durumundadır ama izleyiciye çeşitli ip uçları sunabilmek için tamamen soyut değildir. Özellikle son yapıtlarımda doğa donup kalmış mekanlardan oluşur. Amacı kentleşme ile sıkışıp kalan mekanların, kentselliğin oluşturduğu bölünmeleri doğa üzerinde göstermektir. Bazen mekaniğin, yapıların bazen ise doğanın galip geldiği sahnelere rastlanmaktadır. Resimlerim üzerinde kullandığım mimari ve perspektif ile konuma paralellik edecek bir derinlik duygusu oluşturmak ve bunu hissettirmek birincil amacımdır